Jaka jest różnica pomiędzy licencją Freeware a Shareware?

Czym jest licencja?

W przypadku oprogramowania komputerowego, licencją nazywa się specjalną regulację prawną, która określa warunki korzystania z danego programu czy aplikacji. Ten szczególny rodzaj umowy jest zawierany między podmiotem, któremu przysługują majątkowe prawa autorskie (mowa oczywiście o twórcy software’u), a końcowym użytkownikiem. Licencja precyzuje wiele kwestii, takich jak m.in. dopuszczalne pole eksploatacji (np. użytek osobisty lub komercyjny) czy zasady odpłatności.
 

Na czym polega licencja freeware?

Programy, które są objęte licencją typu freeware, mogą być używane oraz rozpowszechniane za darmo. Co więcej, oprogramowanie jest dostępne w swojej pełnej funkcjonalności na czas nieokreślony. Warto jednak zaznaczyć, że dany produkt cyfrowy wciąż pozostaje własnością swojego twórcy – w praktyce oznacza to, że programista ma pełne prawo do późniejszej zamiany wersji freeware na inny rodzaj licencji.

Aby zapobiec nadużyciom oraz nieautoryzowanym modyfikacjom, oprogramowanie freeware jest rozpowszechniane bez kodu źródłowego. Nie zmienia to jednak faktu, że programy mogą być swobodnie kopiowane i rozpowszechniane (z pewnymi wyjątkami) przez samych użytkowników – nie wolno tylko sprzedawać tak licencjonowanych aplikacji.

Wyróżniamy dwie odmiany freeware, a konkretnie:

• crippleware: czasem twórcy software'u decydują się na wypuszczenie programu na licencji freeware, jednak w dość okrojonej formie, np. z ograniczonymi lub niedostępnymi funkcjami. Taka forma licencjonowania jest najczęściej wykorzystywana w celu promocji produktów komercyjnych,
• donationware: takim terminem określa się oprogramowanie, które spełnia wytyczne klasycznego freeware'u, jednak jest uzupełnione o alerty, które w regularnych odstępach czasowych przypominają o możliwości przekazania darowizny na rzecz twórcy danego programu.

Licencja shareware – co to takiego?

Oprogramowanie typu shareware jest dystrybuowane za darmo i pozwala na korzystanie ze wszystkich funkcji, jednak wyłącznie przez określony okres próbny (najczęściej wynosi on od 15 do 30 dni). Po upływie wskazanego w umowie czasu, program pozostaje oczywiście na dysku komputera, jednak przestaje działać, a użytkownik traci do niego dostęp. Jeżeli dana osoba chce dalej używać software’u, to jest zobowiązana do zakupu jego pełnoprawnej wersji. Alternatywnym rozwiązaniem jest ponowne pobranie programu, np. na innym urządzeniu lub z wykorzystaniem nowego adresu mailowego.

Czasem nawet wersje próbne oprogramowania objętego licencją typu shareware posiadają pewne ograniczenia, które można usunąć dopiero po zakupie. Mimo to programy licencjonowane w taki sposób cieszą się sporą popularnością, zwłaszcza wśród właścicieli firm oraz freelancerów. Shareware pozwala bowiem sprawdzić możliwości danej aplikacji komputerowej przed jej nabyciem, z kolei sam koszt jest znacznie niższy niż w przypadku klasycznych produktów komercyjnych. Różnica w cenie wynika najczęściej z faktu, że za opracowanie software’u odpowiadają pojedynczy programiści, a nie całe zespoły deweloperów.